Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
12 treff

Bokmålsordboka 4 oppslagsord

klinke 2

verb

Opphav

fra lavtysk

Betydning og bruk

  1. hamre ut enden på nagle eller bolt som er slått gjennom noe, så den sitter fast
    Eksempel
    • klinke fast noe;
    • klinke sammen jernplater
  2. slå, støte eller sparke hardt
    Eksempel
    • klinke til noen;
    • de klinket hodene sammen så det sang

Faste uttrykk

  • klinke til
    gjøre en helhjertet innsats;
    slå til, sette fart
    • klinke til fra start;
    • klinke til med ny banerekord
Artikkelside

klinke 3

verb

Opphav

beslektet med klinge (2

Betydning og bruk

  1. slå glass (lett) sammen under skåling
    Eksempel
    • klinke med noen;
    • de klinket og drakk
  2. spille med klinkekuler
Artikkelside

klink 3

substantiv hankjønn eller intetkjønn

Opphav

av klinke (3

Betydning og bruk

  1. det å gi klinkende lyd
    Eksempel
    • skåle med et lite klink
  2. lek der en kaster klinkekuler
    Eksempel
    • spille klink
Artikkelside

klinke 1

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Opphav

fra lavtysk

Betydning og bruk

håndtak på dør, port eller lignende;
Eksempel
  • vri på klinken til døra
Artikkelside

Nynorskordboka 8 oppslagsord

klinke 3

klinka

verb

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. hamre hovud på ein metallnagle som går gjennom to stykke slik at hovudet held dei saman
    Døme
    • klinke fast noko;
    • klinke saman jernplater
  2. slå, støyte eller sparke hardt
    Døme
    • klinke til nokon;
    • klinke ballen opp i krysset

Faste uttrykk

  • klinke til
    gjere ein heilhjarta innsats;
    slå til, setje fart
    • klinke til frå start;
    • klinke til med ny banerekord
Artikkelside

klinke 4

klinka

verb

Opphav

samanheng med klinge (2

Tyding og bruk

  1. støyte glasa saman når ein skåler
    Døme
    • klinke med nokon;
    • dei klinka og drakk
  2. spele med klinkekuler
Artikkelside

klink 3

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

av klinke (4

Tyding og bruk

  1. Døme
    • skåle med eit lite klink
  2. leik der ein kastar klinkekuler
    Døme
    • spele klink
Artikkelside

klinke 1

substantiv hokjønn

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

stenge for dør, port eller liknande;
Døme
  • ta i klinka
Artikkelside

nod

substantiv inkjekjønn

Opphav

av njode

Tyding og bruk

klinka eller bøygd spiss på ein spikar eller liknande
Artikkelside

klinknagle

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

nagle til å klinke (3, 1) med eller som er klinka
Artikkelside

klinkbyggje, klinkbygge

klinkbyggja, klinkbygga

verb

Tyding og bruk

byggje båt slik at kvar bordgang ligg med nedre kant utanpå nærmaste bordgang under og er klinka fast til han;
til skilnad frå kravellbyggje
Artikkelside

klinkbygd

adjektiv

Opphav

av klinke (3

Tyding og bruk

om båt: som har kvar bordgang klinka fast utanpå bordgangen under;
til skilnad frå kravellbygd
Artikkelside