Nynorskordboka
klinkbyggje, klinkbygge
klinkbyggja, klinkbygga
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å klinkbyggaå klinkbygge | klinkbygger | klinkbygde | har klinkbygd | klinkbygg! |
| har klinkbygt | ||||
| å klinkbyggjaå klinkbyggje | klinkbyggjer | har klinkbygd | ||
| har klinkbygt |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| klinkbygd + substantiv | klinkbygd + substantiv | den/det klinkbygde + substantiv | klinkbygde + substantiv | klinkbyggande |
| klinkbygt + substantiv | ||||
| klinkbygd + substantiv | klinkbyggjande | |||
| klinkbygt + substantiv | ||||
Tyding og bruk
byggje båt slik at kvar bordgang ligg med nedre kant utanpå nærmaste bordgang under og er klinka fast til han;
til skilnad frå kravellbyggje