Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
Eitt treff
Nynorskordboka
3
oppslagsord
signe
signa
verb
Vis bøying
Opphav
norrønt
signa
,
frå
latin
;
same opphav som
signere
Tyding og bruk
gjere krossmerket over
Døme
signe med vigslevatn
gje lykke
eller
kraft
;
velsigne
Døme
Gud signe deg!
signe arbeidet, maten
verne
eller
lækje med magiske teikn og formlar
Døme
ha ord på seg for både å kunne signe og setje vondt på folk
Artikkelside
fagna
adjektiv
Vis bøying
Opphav
opphavleg
genitiv
av
fagnad
Tyding og bruk
lykkeleg
(2)
,
signa
Døme
fagna dagar
venleg
(1)
;
heiderleg
(1)
Døme
fagna folk
dugeleg
(2)
Døme
fagna måltid
;
fagna gjestebod
Artikkelside
segne
2
II
segna
verb
Vis bøying
Opphav
jamfør
norrønt
signa
Tyding og bruk
sige saman
Døme
segne om av heteslag
Artikkelside