Nynorskordboka
signere
signera
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å signeraå signere | signerer | signerte | har signert | signer! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
signert + substantiv | signert + substantiv | den/det signerte + substantiv | signerte + substantiv | signerande |
Opphav
frå latin, av signum ‘teikn’Tyding og bruk
- skrive under;setje namnetrekket sitt på
Døme
- brevet var signert av forlagssjefen;
- forfattaren var til stades og signerte boka si
- stadfeste opphav, særleg med signatur, initialar eller liknande
Døme
- biletet var signert Harriet Backer;
- musikken var signert Per Nilsen
- skrive kontrakt eller avtale med
Døme
- fotballspelaren signerte ein toårskontrakt