Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 30 oppslagsord

rust 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt rust i stadnamn

Tyding og bruk

  1. liten skog, lund;
    (skogkledd) rygg, lite høgdedrag
Artikkelside

rust 2

substantiv hokjønn

Opphav

samanheng med raud

Tyding og bruk

  1. lag av (raud)brunt jern(hydr)oksid som blir avsett på overflata av jern og stål i råmen luft eller i vatn
    Døme
    • banke rust;
    • behandle ein bil mot rust
  2. hås, skurrande lyd
    Døme
    • han svarte med rust i målet
  3. plantesjukdom framkalla av rustsopp
    Døme
    • kornrust
Artikkelside

ruse 3

rusa

verb

Opphav

kanskje frå lågtysk; tyding 2 frå engelsk

Tyding og bruk

  1. springe vilt, storme fram;
    Døme
    • ruse ut og ta ballen;
    • han rusa ned frå taket – gleid utfor og ramla ned
  2. gje ein motor høgt turtal utan å ta ut drivkraft
    Døme
    • ruse motoren, bilen
Artikkelside

ruse 4

rusa

verb

Opphav

av rus (2

Tyding og bruk

rekne ut etter laust skjøn;
Artikkelside

ruste 1

rusta

verb

Tyding og bruk

  1. bli rusta, kaste seg, oksidere
    • jern rustar lett;
    • ruste fast
  2. i overført tyding:
    • gammal kjærleik rustar ikkje – held seg

Faste uttrykk

  • ruste opp
    bli øydelagd av rust
Artikkelside

ruste 2

rusta

verb

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. førebu (seg), bu (seg), utstyre
    Døme
    • ruste seg til langferd;
    • vere godt rusta for ei oppgåve;
    • ruste seg ut
  2. forsyne med krigsmateriell, væpne (seg)
    Døme
    • ruste ein hær;
    • ruste seg til krig;
    • stormaktene rustar opp
  3. setje i stand, vøle, betre
    Døme
    • ruste opp vegnettet
Artikkelside

rysje 1

rysja

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt hrjósa

Tyding og bruk

skjelve, kulse, grøsse (til dømes av redsle)
Døme
  • rysje i holdet – skjelve i kroppen;
  • det rys i meg – eg fæler
Artikkelside

rysje 2

rysja

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

samanheng med ru (1

Tyding og bruk

skale, flekkje av, flysje (2, 1)
Døme
  • rysje poteter
Artikkelside

rysje 3

rysja

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

samanheng med norrønt hrjóta ‘falle ut, gyve, fyke’

Tyding og bruk

drysje, rynje (2, 1), falle ned
Døme
  • lauvet ruste ned på bakken;
  • snøen ruste frå taket;
  • det rys erter ut or sekken
Artikkelside

motstandsdyktig

adjektiv

Tyding og bruk

som har motstandskraft;
haldbar;
immun, resistent
Døme
  • motstandsdyktige bakteriar;
  • verktøyet er motstandsdyktig mot rust;
  • dei var motstandsdyktige mot sjukdomen
Artikkelside
Side 1 av 3