Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 8 oppslagsord

monoton

adjektiv

Opphav

gjennom fransk; frå gresk , av tonos ‘tone’

Tyding og bruk

  1. om lyd eller røyst: med same tone(høgd) heile tida;
    einstonig
    Døme
    • ei monoton røyst
  2. som vantar variasjon;
    einsformig, skiftelaus, keisam
    Døme
    • leve eit monotont liv
Artikkelside

preiketone

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

messande, monoton måte å snakke på;
Artikkelside

mono-

prefiks

Opphav

av gresk monos ‘aleine’

Tyding og bruk

prefiks (1) som viser at det finst ein av noko;
i ord som monogam, monolitt og monoton
Artikkelside

tikke 4

tikka

verb

Opphav

av tikk (3

Tyding og bruk

  1. med små, jamne mellomrom lage ei monoton rekkje av stutte, kneppande lydar;
    seie tikk
    Døme
    • uret tikkar
  2. kome fram, bli skriven med små, kneppande lydar
    Døme
    • meldinga tikka inn på fjernskrivaren
Artikkelside

skiftelaus

adjektiv

Tyding og bruk

utan endring, einslaga;
Døme
  • maten var dårleg og skiftelaus
Artikkelside

einstonig

adjektiv

Opphav

av eins (1

Tyding og bruk

om lyd eller røyst: med same tone(høgd) heile tida;
Artikkelside

einsformig

adjektiv

Tyding og bruk

utan variasjon;
Døme
  • einsformig arbeid;
  • einsformig musikk;
  • eit einsformig landskap
Artikkelside

dur 1

substantiv hankjønn

Opphav

av dure (1

Tyding og bruk

det å dure;
durande lyd
Døme
  • ein monoton dur;
  • dekka laga ein rytmisk dur mot asfalten;
  • duren var høg og irriterande
Artikkelside