Nynorskordboka
dure 1
dura
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å duraå dure | durar | dura | har dura | dur!dura!dure! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| dura + substantiv | dura + substantiv | den/det dura + substantiv | dura + substantiv | durande |
Tyding og bruk
- gje ein skarpt brummande lyd
Døme
- motoren durar;
- det durar i omnen;
- bilen dura av garde
- drive på utan omsyn eller omtanke
Døme
- dure fram;
- han dura i veg