Nynorskordboka
einstonig
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
einstonig | einstonig | einstonige | einstonige |
Opphav
av eins (1Tyding og bruk
om lyd eller røyst: med same tone(høgd) heile tida;
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
einstonig | einstonig | einstonige | einstonige |