Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 18 oppslagsord

kompani

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom tysk, frå fransk; frå mellomalderlatin companium ‘brødfellesskap’

Tyding og bruk

  1. forretningstiltak som fleire driv saman;
    forkorta Co. eller co.
  2. hæravdeling på opptil 200 soldatar under kommando av ein kompanisjef
    Døme
    • eit kompani blir delt inn i troppar
  3. i overført tyding: flokk (1)
    Døme
    • be heile kompaniet til bords
Artikkelside

pelotong

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk ‘flokk, avdeling’

Tyding og bruk

  1. om eldre eller utanlandske forhold: underavdeling av kompani;
  2. avdeling (av soldatar) som avrettar med skyting;
Artikkelside

tropp

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom eldre tysk, frå gammalfransk trop, eigenleg germansk ord; same opphav som trupp

Tyding og bruk

  1. underavdeling av militært kompani, batteri eller liknande
    Døme
    • geværtropp;
    • kommandotropp;
    • stille opp troppen
  2. i fleirtal: militære styrkar
    Døme
    • sende troppar inn i byen;
    • fiendtlege troppar
  3. speidaravdeling av fleire patruljar
    Døme
    • speidartropp
  4. Døme
    • den norske (VM-)troppen;
    • kome i samla tropp
    • i fleirtal:
      • samle, mønstre troppane
Artikkelside

musketer

substantiv hankjønn

Uttale

musketeˊr

Opphav

frå fransk; jamfør muskett

Tyding og bruk

  1. om eldre forhold: fotsoldat (1) med muskett
  2. om eldre forhold: visse adelsmenn i kongelege kompani i Frankrike
Artikkelside

kompanisjef

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kaptein eller major som leier eit kompani (2)
Artikkelside

kompanjong

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; jamfør kompani

Tyding og bruk

  1. medeigar i eit firma
  2. kamerat
Artikkelside

kumpan

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt kumpánn; samanheng med kompani

Tyding og bruk

Døme
  • ho mistenkte dei to kumpanane
Artikkelside

infanterikompani

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

kompani (2) av infanteristar
Døme
  • infanterikompaniet bestod av 160 soldatar
Artikkelside

kaptein

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom nederlandsk kapitein og fransk capitaine, frå mellomalderlatin capitaneus; av latin caput ‘hovud’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • kapteinen er leiar eller nestkommanderande for eit kompani
  2. Døme
    • kapteinen gav ordre om at alle skulle forlate skipet
  3. i idrett: spelar som er leiar for lagkameratane
    Døme
    • han var kaptein da laget vart seriemeister;
    • kapteinen sette straffen i mål
Artikkelside

geværkompani

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

kompani, avdeling i infanteriet
Artikkelside
Side 1 av 2