Nynorskordboka
gruppe
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei gruppe | gruppa | grupper | gruppene |
Opphav
gjennom tysk, frå fransk; av italiensk ‘foreining’Tyding og bruk
- samling av personar, ting eller fenomen som har noko til felles, og som dermed utgjer ein samla del av ein større heilskap;pulje, avdeling, flokk, tropp, kategori
Døme
- læraren deler elevane inn i grupper på fire;
- ei gruppe forretningsfolk frå utlandet;
- militante grupper har teke makta;
- ulike sosiale grupper
- som etterledd i ord som
- aldersgruppe
- folkegruppe
- studiegruppe
- yrkesgruppe