Avansert søk

Nynorskordboka 8 oppslagsord

diffus

adjektiv

Opphav

av latin diffundere

Tyding og bruk

utan klar avgrensing;
spreidd, utflytande
Døme
- diffust lys
i overført tyding: ikkje klar og tydeleg;
uklar, upresis, uviss
Døme
- eit diffust svar;
- diffuse omgrep

halvklar, halvklår

adjektiv

Tyding og bruk

om dagslys, skydekke: noko disig, halvt overskya
om minne, førestilling: diffus, uskarp
Døme
- ein halvklar tanke

uhandgripeleg

adjektiv

Tyding og bruk

ubestemmeleg, abstrakt (, diffus

ugripeleg

adjektiv

Tyding og bruk

uhandgripeleg, diffus
Døme
- det er noko ugripeleg ved han
ufatteleg, uskjøneleg
Døme
- meininga er ugripeleg
u(opp)nåeleg
Døme
- ein ugripeleg skatt

uklar, uklår

adjektiv

Tyding og bruk

ikkje klar;
utydeleg, gruggen, skoddete, uskarp, diffus, vag, uviss;
øren
Døme
- uklar luft, væske, røyst, attgjeving, definisjon, oppfatning, samanheng;
- ordleggje seg uklart;
- vere uklar i hovudet
usamd
Døme
- bli, ryke uklar med nokon om noko

tungetale

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

det å tale i tunger; jamfør tunge (1, 2)
Døme
- pinsevenene har møte med tungetale
diffus, mangtydig tale
Døme
- innlegget var rein tungetale

substans

substantiv hankjønn

Opphav

frå seinlatin eigenleg ‘det som står under, ber noko’

Tyding og bruk

i filosofi: det verkelege, konstante;
indre vesen, kjerne, grunnhått i ein ting
emne (1, materie (2), stoff
Døme
- kjemisk substans;
- ein ting med diffus substans

di- 2

prefiks

Opphav

form av dis-

Tyding og bruk

prefiks (1) brukt til å markere skilje eller motsetning;

i ord som diffus, dimensjon og dividere