Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

aksept

substantiv hankjønn

Uttale

aksepˊt

Opphav

av latin acceptum, perfektum partisipp av accipere ‘ta imot; godkjenne’

Tyding og bruk

  1. godtaking (av tilbod, forslag, tilstand eller liknande)
    Døme
    • gje sin aksept;
    • få aksept for forslaget
  2. påskrift på veksel (1) som bind påskrivaren til å betale på forfallsdagen
    Døme
    • nekte aksept
  3. akseptert veksel (1)
Artikkelside

ha/vere kultur for

Tyding og bruk

ha eller vere aksept for;
Sjå: kultur
Døme
  • hos oss er det kultur for samarbeid;
  • det var ikkje ein kultur for openheit der
Artikkelside

kultur

substantiv hankjønn

Opphav

av latin cultura, av colere ‘dyrke’

Tyding og bruk

  1. levevis og førestillingsverd for ei bestemt folkegruppe på eit bestemt tidspunkt;
    Døme
    • bli kjend med framande kulturar;
    • materiell kultur;
    • amerikansk kultur
  2. menneskeleg framferd som uttrykk for miljø, oppseding og utdanning;
    Døme
    • ein mann med kultur;
    • kunst og kultur er viktig for menneska;
    • motsetninga mellom kultur og natur
  3. haldningar, verdiar og normer som rår hos ei viss gruppe menneske eller i visse samanhengar
    Døme
    • eg møtte ein heit ny kultur i den nye bedriften;
    • dei er kjend for den utagerande kulturen sin
  4. dyrking av jord, skog, planter eller vatn
    Døme
    • leggje land under kultur
  5. reindyrking av organismar eller populasjon av reindyrka organismar;
    væske bakteriar er dyrka i

Faste uttrykk

  • ha/vere kultur for
    ha eller vere aksept for
    • hos oss er det kultur for samarbeid;
    • det var ikkje ein kultur for openheit der
Artikkelside

kredibilitet

substantiv hankjønn

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

aksept og respekt
Døme
  • eit land med høg moralsk kredibilitet;
  • bandet fekk kredibilitet av å gje ut musikken på vinyl
Artikkelside

ja 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt já

Tyding og bruk

  1. det å seie ‘ja’ eller på annan måte uttrykkje samtykke, semje eller aksept
    Døme
    • kviskre eit ja;
    • eg tek ja for eit ja;
    • få ja på tilbodet
  2. røyst (3) eller fleirtal av røyster for eit framlegg
    Døme
    • det vart eit ja i uravrøystinga
Artikkelside

anerkjenning

substantiv hokjønn

Opphav

av anerkjenne

Tyding og bruk

  1. Døme
    • hauste internasjonal anerkjenning for boka si;
    • få anerkjenning for arbeidet sitt
  2. det å anerkjenne (2) noko;
    medhald, aksept, forståing
    Døme
    • anerkjenning av at elevar har kunnskap som læraren manglar
Artikkelside

vekselaksept

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

aksept (2) av veksel (ved underskrift)
Artikkelside

blankoaksept

substantiv hankjønn

Opphav

av blanko-

Tyding og bruk

Artikkelside

akseptere

akseptera

verb

Uttale

aksepteˊre

Opphav

av latin acceptare ‘godkjenne’; jamfør aksept

Tyding og bruk

  1. gå med på;
    Døme
    • akseptere krava;
    • akseptere eit tilbod;
    • akseptere lagnaden sin;
    • ikkje bli akseptert på den nye staden
  2. med namnepåskrift binde seg til å betale ein veksel (1)
    Døme
    • nekte å akseptere vekselen
Artikkelside