Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 18964 oppslagsord

relativ 1

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

ord som innleier ei relativsetning og syner attende til eit ledd i ei overordna setning;
Artikkelside

rekvisisjon

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. det å rekvirere noko;
    Døme
    • rekvisisjon av grensemerking
  2. dokument som ein rekvirerer noko med
    Døme
    • pasientane får rekvisisjon for transport til sjukehuset
Artikkelside

rekviem

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin ‘kvile’

Tyding og bruk

  1. katolsk messe for ein avliden;
  2. musikk som høyrer til eit rekviem (1)
Artikkelside

rekrutt

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk recrue; av eldre fransk recreute ‘tilvekst’

Tyding og bruk

  1. soldat i første delen av opplæringstida
  2. yngre person som kan (eller er peika ut til å) ta over etter ein eldre;
    nybyrjar
    Døme
    • nye rekruttar er klare til å ta over
Artikkelside

rekordhøg

adjektiv

Tyding og bruk

høgast i sitt slag (til no)
Døme
  • rekordhøge prisar
Artikkelside

rekordfangst

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

størst fangst (til no)
Artikkelside

reklamere

reklamera

verb

Opphav

frå latin ‘rope til, protestere’

Tyding og bruk

  1. klage på dårleg kvalitet på eit innkjøpt produkt eller på utført arbeid og krevje godtgjersle
    Døme
    • eg reklamerte på varene
  2. gjere reklame (1) for noko;
    tilrå
    Døme
    • reklamere for noko
Artikkelside

rekkje 3, rekke 4

rekkja, rekka

verb

Opphav

norrønt rekja

Tyding og bruk

  1. strekkje kroppsdel ut (i full lengd);
    Døme
    • ho rekkjer fram handa;
    • rekkje tunge
  2. gje nokon noko med utstrekt arm
    Døme
    • rekk meg fatet!
    • han rekte flaska til mora
  3. følgje ei rekkje av noko
    Døme
    • rekkje vegen etter nokon;
    • rekkje tankane attende
  4. gå seint, rusle
    Døme
    • kyrne rekte heim

Faste uttrykk

  • rekkje opp
    løyse opp strikketøy eller liknande ved å dra ut tråden
    • ho har rekt opp det ho har strikka
Artikkelside

rekkje 2, rekke 2

substantiv hokjønn

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

  1. overkant på rekkverk på fartøy;
    Døme
    • kaste noko over rekkja
  2. langt, tilskore trestykke, nytta som byggjemateriale;
    jamfør lekt
  3. hylle eller stativ til å hengje eller setje noko på;
Artikkelside

rekke 3

rekka

verb

Opphav

norrønt hrøkkva, tyding truleg etter lågtysk reken

Tyding og bruk

  1. nå heilt fram til
    Døme
    • rekke opp til taket;
    • gardinene rakk ikkje ned til golvet
  2. ha tid til
    Døme
    • eg rekk ikkje å reagere;
    • vi rakk ein matbit før vi fór;
    • eg har ikkje rokke å skifte
  3. kome fram til i tide
    Døme
    • rekke toget;
    • dei rakk fram før kvelden
  4. være nok
    Døme
    • suppa rakk til alle som ville smake;
    • pengane rekk til ein bussbillett

Faste uttrykk

  • rekke over
    ha tid til;
    bli ferdig med
    • eg rakk ikkje over alt eg skulle gjere
  • rekke til
    strekke til
    • pengane rakk ikkje til
  • vare og rekke
    gå lang tid;
    vare lenge
    • det varte og rakk før eg fekk svar
Artikkelside
Side 4 av 1897