Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 17 oppslagsord

tronfølgje, tronfylgje, tronfølge

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. rett til å ta over ei trone (1, 2)
    Døme
    • seie frå seg tronfølgja
  2. rekkjefølgje for tronarvingar
    Døme
    • vere nummer fem i tronfølgja
Artikkelside

tronfylgjar, tronfølgar, tronfølgjar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som skal ta over ei trone (1, 2)
Artikkelside

tronarving, tronerving

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

arving til ei trone (1, 2)
Artikkelside

suksedere

suksedera

verb

Opphav

latin succedere eigenleg ‘gå inn under’

Tyding og bruk

følgje etter;
løyse av (i eit embete, på ei trone eller liknande)
Artikkelside

detronisere

detronisera

verb

Opphav

gjennom latin thronus; frå gresk thronos ‘trone’

Tyding og bruk

  1. støyte frå trona;
    Døme
    • kongen vart detronisert
  2. i overført tyding: ta leiarstillinga frå
    Døme
    • bli detronisert av den hardaste konkurrenten
    • brukt som adjektiv
      • ein detronisert skikonge
Artikkelside

baldakin

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt baldikin ‘silketøy frå Bagdad’; av namnet Baldak, nytta i mellomalderen på byen Bagdad

Tyding og bruk

  1. (utsmykka) tak (1, 1) over trone, altar, seng, inngang eller liknande
    Døme
    • himmelseng med baldakin
  2. koppeforma kapsel av plast eller metall som dekkjer opphenget til ei taklampe
    Døme
    • lampe med tulipanforma baldakin i messing
Artikkelside

abdisere

abdisera

verb

Uttale

abdiseˊre

Opphav

av latin abdicare, av ab ‘frå’ og dicare ‘gjere kjent, tileigne, (inn)vie’

Tyding og bruk

  1. gje avkall på trone (1, 1)
  2. gå av frå ei leiarstilling
Artikkelside
Side 2 av 2