Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 22 oppslagsord

øy

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt ey; av å (2

Tyding og bruk

  1. landområde (vanleg større enn holme, skjer og mindre enn kontinent) som har vatn rundt seg på alle sider
  2. eng, engslette, låglende langs elv
Artikkelside

øye

øya

verb

Opphav

jamfør aue

Tyding og bruk

    • dei øya og gret
  2. ofte refleksivt:
    • øye seg
Artikkelside

palmeøy

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

øy med palmar (1
Døme
  • drøyme om ei palmeøy
Artikkelside

isolere

isolera

verb

Opphav

av italiensk isolare, av isola; av latin insula ‘øy’

Tyding og bruk

  1. stengje ute, sperre av frå omverda
    Døme
    • det galdt å finne smitteberaren og isolere han
  2. unngå sosialt samkvem
    Døme
    • innflyttarane hadde lett for å isolere seg
  3. skilje ut og plassere for seg sjølv
    Døme
    • ingen har enno klart å isolere smittestoffet
    • brukt som adjektiv
      • eit isolert tilfelle;
      • det var berre isolerte episodar
  4. forsyne med isolasjon (2);
    Døme
    • huset var dårleg isolert;
    • rå luft isolerer dårleg

Faste uttrykk

  • isolerande språk
    språk utan bøyings- og avleiingsformer;
    jamfør analytisk språk og syntetisk språk
  • sjå isolert frå
    sjå på eller vurdere utan samanheng med noko anna
    • seksuelle overgrep må ikkje bli sett isolert frå andre typar overgrep
  • sjå isolert på
    sjå på eller vurdere utan samanheng med noko anna
    • ein må ikkje sjå isolert på saka;
    • ein kan ikkje sjå isolert på kvar enkelt sak for seg
  • vurdere isolert
    sjå på utan samanheng med noko anna
    • spørsmålet kan ein ikkje vurdere isolert berre for barneskulen
Artikkelside

insulær

adjektiv

Opphav

gjennom fransk insulaire; frå latin insularis, av insula ‘øy’

Tyding og bruk

som høyrer til eller er særmerkt for øyar eller øybuarar
Døme
  • insulær skrift
Artikkelside

insulin

substantiv inkjekjønn

Opphav

av latin insula ‘øy’, fordi stoffet blir laga i dei langerhanske øyane i bukspyttkjertelen

Tyding og bruk

  1. hormon som er med og regulerer stoffskiftet i kroppen
Artikkelside

insulanar

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin , av insula ‘øy’

Tyding og bruk

Artikkelside

holme 1, holm

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt holmr og holmi

Tyding og bruk

  1. lita, berglendt øy, ofte med vegetasjon
    Døme
    • dei ytste holmar og skjer
  2. flekk som skil seg frå omgjevnaden, til dømes ein grasflekk i ein åker
Artikkelside

koralløy

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

øy laga av korallar;
jamfør korallrev
Artikkelside

nauruar

substantiv hankjønn

Uttale

na-uˊruar

Tyding og bruk

person frå Nauru (øy, stat i Stillehavet)
Artikkelside
Side 1 av 3