Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 10 oppslagsord

trakt 1

substantiv hokjønn

Opphav

latin tractus, eigenleg perfektum partisipp av trahere ‘dra’

Tyding og bruk

større (land)område;
Døme
  • på våre trakter
Artikkelside

trekt, trakt 2

substantiv hokjønn

Opphav

gjennom lågtysk, frå mellomalderlatin; opphavleg av latin trajicere ‘slå frå eit fat over i eit anna’

Tyding og bruk

  1. kjegleforma hol reiskap med tut (og sil) nedst, brukt til å føre væske inn i kjerald med smal hals
  2. holrom forma som ei trekt (1)
    Døme
    • trekta i ein eggleiar
Artikkelside

trakte 1

trakta

verb

Opphav

lågtysk trachten; same opphav som traktere

Tyding og bruk

i uttrykk

Faste uttrykk

  • trakte etter
    hike, trå etter; lengte etter; ynskje seg
Artikkelside

trekte, trakte 2

trekta, trakta

verb

Opphav

av trekt

Tyding og bruk

lage drikk ved å slå kokande vatn på turka eller oppmale emne (til smak el andre føremål)
Døme
  • trekte kaffi, te
Artikkelside

kant 1

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom gammalfransk cant, italiensk canto ‘hjørne, krok’ og latin ‘hjulring’; frå gresk kanthos

Tyding og bruk

  1. skjeringslinje mellom to sideflater;
    hjørne, spiss
    Døme
    • høvle kanten
  2. ytste del eller rand
    Døme
    • kanten av bordet
  3. smalaste side;
    Døme
    • liggje kant i kant;
    • stå på kant
  4. side, retning
    Døme
    • vere frå den kanten av landet;
    • sjå seg om til alle kantar;
    • eg ventar ikkje noko godt frå den kanten;
    • kva for kant kjem du frå?

Faste uttrykk

  • frynsete i kanten
    moralsk tvilsam, ikkje heilt heiderleg
  • ha skarpe kantar
    vere vanskeleg å omgåast
  • kome på kant med
    bli usamd med;
    kome i motsetnad til
  • på ein kant
    (lett) rusa
  • på kanten
    på grensa til det ein kan godta eller akseptere
    • vere heilt på kanten av det forsvarlege;
    • graffiti som er på kanten
Artikkelside

heimtrakt

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

oftast i fleirtal: område der ein har heimen sin eller som ein kjem frå;
jamfør trakt (1
Døme
  • bli verande i heimtraktene
Artikkelside

tuft 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt topt, tupt, tuft; same opphav som tomt

Tyding og bruk

  1. stad der eit hus står, (byggje)grunn, tomt
    Døme
    • hustuft;
    • ein skal byggje på tufta og ikkje i lufta
  2. stad der eit hus har stått;
    rest, spor etter gammal busetnad
    Døme
    • sjå tuftene etter gamlehusa;
    • grave ut tufter frå mellomalderen
  3. om eldre forhold: jordgolv i hus;
    (jord)golv under høy- eller kornstål
  4. Døme
    • vere på gamle tufter;
    • er du på desse tuftene?
  5. grunnlag (som noko har stått på)
    Døme
    • skipe eit nytt parti på tuftene av det gamle
Artikkelside

tomt

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt to(m)pt; same opphav som tuft (1

Tyding og bruk

  1. stad der bygning står, har stått eller skal stå;
    (byggje)grunn, tuft (1, 2)
    Døme
    • bustadtomt;
    • festetomt;
    • hyttetomt;
    • byggjeklar tomt;
    • villa med to mål tomt;
    • huset er rive, og det kjem høgblokk på tomta
  2. utandørs lagringsplass
    Døme
    • lagertomt
  3. Døme
    • vere på gamle tomter
Artikkelside

region

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin eigenleg ‘retning’

Tyding og bruk

  1. geografisk område, distrikt, trakt
    Døme
    • Oslo-regionen;
    • dei høgare regionane – luftlaga, sfærane
  2. særleg i samansetningar: del av kroppen
    Døme
    • hjarteregion
Artikkelside

canyon

substantiv hankjønn

Uttale

kænˊjen

Opphav

gjennom engelsk, frå spansk cañón ‘røyr, trakt’, av latin; same opphav som kanon (2

Tyding og bruk

djup elvedal med mest loddrette sider;
Døme
  • elva renn gjennom ein canyon
Artikkelside