Nynorskordboka
tuft 1
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei tuft | tufta | tufter | tuftene |
Opphav
norrønt topt, tupt, tuft; same opphav som tomtTyding og bruk
- stad der eit hus står, (byggje)grunn, tomt
Døme
- hustuft;
- ein skal byggje på tufta og ikkje i lufta
- stad der eit hus har stått;rest, spor etter gammal busetnad
Døme
- sjå tuftene etter gamlehusa;
- grave ut tufter frå mellomalderen
- om eldre forhold: jordgolv i hus;(jord)golv under høy- eller kornstål
- grunnlag (som noko har stått på)
Døme
- skipe eit nytt parti på tuftene av det gamle