Artikkelside

Nynorskordboka

tuft 1

substantiv hokjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ei tufttuftatuftertuftene

Opphav

norrønt topt, tupt, tuft; same opphav som tomt

Tyding og bruk

  1. stad der eit hus står, (byggje)grunn, tomt
    Døme
    • hustuft;
    • ein skal byggje på tufta og ikkje i lufta
  2. stad der eit hus har stått;
    rest, spor etter gammal busetnad
    Døme
    • sjå tuftene etter gamlehusa;
    • grave ut tufter frå mellomalderen
  3. om eldre forhold: jordgolv i hus;
    (jord)golv under høy- eller kornstål
  4. Døme
    • vere på gamle tufter;
    • er du på desse tuftene?
  5. grunnlag (som noko har stått på)
    Døme
    • skipe eit nytt parti på tuftene av det gamle