Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 84 oppslagsord

særskild

adjektiv

Opphav

eigenleg perfektum partisipp av skilje (2

Tyding og bruk

  1. skild frå andre, teken for seg sjølv;
    • gjere noko på ein særskild måte;
    • ha eit særskilt rom til kontor
  2. adverb:
    • styret drøfta saka særskilt
Artikkelside

bruk 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

same opphav som bruk (1

Tyding og bruk

  2. sjølvstendig driven gard;
    særskilt skyldsett del av eit hovudbøle
    Døme
    • ein storgard med ni bruk
  3. (større) industriverksemd
  4. reiskap til fiske eller fangst
    Døme
    • nattstått bruk
Artikkelside

oppklaringsrunde, oppklåringsrunde

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

særskilt høve for deltakarane i ordskifte til å få fram standpunkta sine og greie opp i misforståingar
Artikkelside

privilegium

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin, av privus ‘einskild’ og lex ‘lov’

Tyding og bruk

  2. gunstige livsvilkår som ikkje alle opplever;
    særskilt gode (3
    Døme
    • frisk luft og reint vatn er eit privilegium
Artikkelside

profeti

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. forkynning av ei guddomleg openberring

Faste uttrykk

  • sjølvoppfyllande profeti
    det at forventingar til at noko særskilt skal hende, medverkar til at det faktisk hender
Artikkelside

sjølvoppfyllande profeti

Tyding og bruk

det at forventingar til at noko særskilt skal hende, medverkar til at det faktisk hender;
Sjå: profeti
Artikkelside

plass

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt plaz, gjennom lågtysk, frå latin platea ‘brei gate’; samanheng med plate

Tyding og bruk

  1. ope område i by, omgjeve av bygningar og ofte med benker, planter og liknande
    Døme
    • byen har mange fine plassar
  2. større, ope område som blir brukt til eit særskilt føremål
  3. stad der nokon driv ei viss verksemd
  4. Døme
    • kome til ein ny plass;
    • langs vegen var det mange fine plassar der vi kunne raste
  5. om eldre forhold: husmannsplass
  6. avgrensa stad der ein kan sitje, stå eller liggje
    Døme
    • hesten står på plassen sin i stallen;
    • det er framleis ledige plassar på toget
  7. stad der noko høyrer til eller skal vere
    Døme
    • ho fekk plass på studiet i Bergen
  8. volum eller areal som trengst eller kan fyllast;
    Døme
    • ha god plass;
    • det var ikkje plass til dei på bussen
  9. posisjon, rang;
    plassering
    Døme
    • ha ein framskoten plass i partiet;
    • ho kom på andre plass i NM

Faste uttrykk

  • falle på plass
    ordne seg;
    bli klar
    • viss finansieringa fell på plass, blir brua ferdig om to år
  • setje på plass
    • snakke nokon til rette;
      stramme opp, refse
      • ho sette motdebattantane på plass
    • gjere det klart korleis ting skal vere
      • setja tinga på plass
  • ta plass
    setje seg;
    stille seg opp
  • vere på sin plass
    vere passande, relevant eller liknande
    • orsakinga var heilt på sin plass
Artikkelside

melert

adjektiv

Opphav

av fransk mêler ‘blande’

Tyding og bruk

om tøy eller garn: som inneheld tråd av fleire fargar, utan særskilt fargemønster;
Døme
  • gråleg, melert stoff
Artikkelside

koreografi

substantiv hankjønn

Opphav

nylaging av gresk khoreia ‘(kor)dansing’; jamfør -grafi (1

Tyding og bruk

  1. trinn og mønster for rørslene i ein dans
    Døme
    • koreografien er vanskeleg å lære
  2. oppteikning og skildring av dans (med hjelp av eit særskilt teiknsystem)
  3. det å skape og arrangere ein ballett eller annan dans
Artikkelside

munke

substantiv hokjønn

Opphav

truleg av munk

Tyding og bruk

slags tjukk, rund kake steikt i eit særskilt jern;
jamfør munkepanne
Artikkelside
Side 1 av 9