Avansert søk

4 treff

Bokmålsordboka 2 oppslagsord

kasuistisk

adjektiv

Betydning og bruk

kasuist

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, fra spansk; av middelalderlatin casus (conscientiae) ‘(samvittighets)tilfelle’

Betydning og bruk

  1. person som er tilhenger av eller kyndig i kasuistikk (2)
  2. person som resonnerer kasuistisk (2);

Nynorskordboka 2 oppslagsord

kasuistisk

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som byggjer på kasuistikk (2)
    Døme
    • ei kasuistisk vurdering

kasuist

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå spansk; av mellomalderlatin casus (conscientiae) ‘(samvits)tilfelle’

Tyding og bruk

  1. person som er tilhengjar av eller kunnig i kasuistikk (2)
  2. person som resonnerer kasuistisk (2);