Artikkelside

Nynorskordboka

spissfindig

adjektiv

Bøyningstabell for dette adjektivet
eintal			fleirtal
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal
spissfindig	spissfindig	spissfindige	spissfindige

Opphav

frå tysk av spitz ‘sløg’ og finden ‘finne’

Tyding og bruk

som legg vekt på uviktige detaljar;

sinnrik, utkropen

Døme

ei eksamensoppgåve skal ikkje vere spissfindig