Avansert søk

Vanleg søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

instruere

instruera

verb

Opphav

frå latin ‘byggje, ordne, skipe, undervise’

Tyding og bruk

gje opplæring;
øve opp;
rettleie
Døme
- ho instruerte meg i korleis eg skulle bruke maskinen;
- instruere hopparane i rett utgangsstilling;
- instruere skodespelarar
gje pålegg om
Døme
- han var instruert om ikkje å seie noko

Artikkelside

brife

brifa

verb

Opphav

av engelsk brief, av latin brevis ‘kort’; same opphav som brev

Tyding og bruk

rettleie på førehand;
instruere
Døme
- brife elevane i viktige eksamensspørsmål;
- brife pressa om situasjonen
prøve å imponere;
vise seg
Døme
- brife med kunnskapane sine;
- ha noko å brife med

Artikkelside

instrument

substantiv inkjekjønn

Opphav

av latin instrumentum ‘utstyr, reiskap’, av instruere ‘byggje, ordne, skipe, undervise’; jamfør instruere

Tyding og bruk

finare verktøy, reiskap eller apparat
Døme
- kirurgiske instrument;
- instrumenta i kontrollrommet var plasserte på ei tavle
i overført tyding: middel eller reiskap for å nå eit resultat
Døme
- språket er eit instrument for tanken
innretning til å lage musikk med;
musikkinstrument
Døme
- spele fleire instrument

Artikkelside

instruksjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; jamfør instruere

Tyding og bruk

rettleiing, opplæring
Døme
- gje instruksjon i noko;
- stå for instruksjonen av eit teaterstykke
instruks (1)
Døme
- eg bad om nærmare instruksjonar

Artikkelside

coache

coacha

verb

Uttale

kåoˋtsje

Opphav

frå engelsk coach ‘instruere, trene’

Tyding og bruk

i idrett: leie, trene, instruere lag eller utøvar med vekt på det mentale
Døme
- ein ny måte å coache spelarar på
rettleie nokon når det gjeld personleg utvikling, menneskelege relasjonar eller liknande, ofte i arbeidslivet
Døme
- coache mellomleiarar

Artikkelside

undervise

undervisa

verb

Opphav

frå lågtysk ‘vise til rette’

Tyding og bruk

drive opplæring (av), gje kunnskap (til), lære, instruere, dosere

Døme

undervise elevane;
undervise i fysikk

Artikkelside