Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 36 oppslagsord

frakt

substantiv hokjønn

Opphav

frå lågtysk; eller nederlandsk

Tyding og bruk

  1. det å frakte;
    Døme
    • frakt av varer
  2. noko som blir frakta;
    Døme
    • ha stor frakt
  3. utgifter til transport
    Døme
    • betale frakta;
    • høge frakter
Artikkelside

frakte

frakta

verb

Tyding og bruk

  1. Døme
    • frakte passasjerar;
    • elva fraktar med seg mykje slam
  2. leige skip til frakt
Artikkelside

frak 1, frakk 2

adjektiv

Opphav

mellomnorsk frakker; samanheng med frek

Tyding og bruk

i god stand;
gjæv, dugande, helsig
Døme
  • ein frak gard;
  • frake greier;
  • vere frak til å lese;
  • han er ikkje frak for tida;
  • det er ikkje frakt med dei
Artikkelside

oppkravssending

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

postsending der mottakar må betale frakt før pakka blir utlevert
Artikkelside

passasjertrafikk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

frakt av passasjerar
Artikkelside

krøtertransport, krøttertransport

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

frakt av husdyr
Artikkelside

lastefartøy

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

fartøy brukt til frakt av last
Artikkelside

lasteskip

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

større skip (2, 1) for frakt av fast eller flytande last;
Artikkelside

last 1

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

frå lågtysk, jamfør norrønt lest; samanheng med lade (2 og lass

Tyding og bruk

  1. gods til frakt med eit transportmiddel
    Døme
    • tung last;
    • farleg last;
    • skjule seg i lasta
  2. Døme
    • høvla last

Faste uttrykk

  • leggje nokon noko til last
    klandre eller laste nokon for noko
    • han hadde ikkje gjort noko gale som dei kunne leggje han til last
  • liggje nokon til last
    vere til byrd for nokon
    • eg vil helst ikkje liggje familien til last
  • segle med lik i lasta
    vere plaga med eller hindra av gamle feil, tradisjonar, fordomar eller liknande
Artikkelside

kolli

substantiv inkjekjønn

Opphav

av italiensk collo ‘pakke’, opphavleg ‘nakkebør, hals’

Tyding og bruk

einskilddel av frakt- eller reisegods;
jamfør gods (3)
Døme
  • sende fire kolli
Artikkelside
Side 1 av 4