Nynorskordboka
lass
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit lass | lasset | lass | lassa |
Opphav
norrønt hlass; samanheng med lade (2Tyding og bruk
- masse eller mengd som eit køyretøy er lasta eller kan lastast med
Døme
- eit lass med ved;
- ha fullt lass
- som etterledd i ord som
- billass
- flyttelass
- høylass
- stor mengd
Døme
- dei åt eit heilt lass pannekaker
Faste uttrykk
- bli køyrd av lassetikkje greie å halde følgje;
bli etter- klubben vart tidleg køyrd av lasset i kampen om seriegullet
- dette av lassetikkje greie å halde følgje;
bli etter - dra lassetgjere det meste av arbeidet
- han måtte dra lasset aleine
- ete av lassetta av noko som ikkje er tiltenkt ein sjølv, eller som ein ikkje har vore med på å jobbe for
- nissen på lassetnoko uheldig eller ugagnleg som ein vil kome bort frå, men ikkje kan bli kvitt