Nynorskordboka
transportere
transportera
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å transporteraå transportere | transporterer | transporterte | har transportert | transporter! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| transportert + substantiv | transportert + substantiv | den/det transporterte + substantiv | transporterte + substantiv | transporterande |
Opphav
av latin, av trans- og portare ‘bere, bringe’Tyding og bruk
- sende noko (frakt, varer) frå éin stad til ein annan;
Døme
- godset vart transportert med jernbane
- overdra fordringar, verdipapir eller liknande
- overføre (1) ein sum frå éi rekneskapsside til den neste