Nynorskordboka
gods
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit gods | godset | gods | godsa |
Opphav
norrønt góz, genitiv av góðr ‘god’; i tyding 4 frå tysk , av giessen ‘støype’Tyding og bruk
- varer for transport
Døme
- losse gods;
- laste gods;
- frakte gods til veglause øyar
- som etterledd i ord som
- ekspressgods
- reisegods
- stykkgods
- rigg (1) på båt