Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

diplomat

substantiv hankjønn

Opphav

av fransk diplomate ‘person med fullmakt’; av diplom

Tyding og bruk

person som er offisiell representant for sin stat i ein annan stat
person som går smidig og klokt fram, særleg i forhandlingar
Døme
- han er ingen diplomat

karrierediplomat

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som har valt ein karriere (1) som diplomat (1);

immunitet

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det å vere uimottakeleg for smitte;
det å vere immun
Døme
- mange har opparbeidd immunitet mot denne sjukdomen
i jus: fridom frå ansvar eller straff for utanlandsk diplomat og (i visse høve) innanlandsk parlamentsmedlem
Døme
- strafferettsleg immunitet;
- diplomatisk immunitet;
- parlamentarisk immunitet

diplomatisk immunitet

Tyding og bruk

rett som ein diplomat har til å stå utanfor lover og domsrett i eit land;

eksterritorialrett;

Sjå: diplomatisk

diplomatisk

adjektiv

Tyding og bruk

som gjeld diplomati (1) og diplomatar
Døme
- diplomatiske særrettar;
- land som Noreg har diplomatisk samband med
som ter seg klokt og smidig og slik unngår å krenkje, provosere eller utløyse ein konflikt
Døme
- ein diplomatisk framgangsmåte
- brukt som adverb
  svare diplomatisk

Faste uttrykk

diplomatisk immunitet
rett som ein diplomat har til å stå utanfor lover og domsrett i eit land;
eksterritorialrett

akkreditere

akkreditera

verb

Uttale

akrediteˊre

Opphav

av fransk accréditer ‘vise tillit’

Tyding og bruk

gje fullmakt til å vere offisiell utsending eller til å vere til stades
Døme
- vere akkreditert som diplomat;
- vere akkreditert til pressekonferansen;
- akkreditere valobservatørar frå nasjonale og internasjonale organisasjonar
- brukt som adjektiv
  ein akkreditert diplomat;
  akkrediterte pressefolk
gje offisiell godkjenning (til verksemd, institusjon eller liknande)
Døme
- bli akkreditert som universitet;
- akkreditere nye masterutdanningar;
- utføre testar på eit akkreditert laboratorium
- brukt som adjektiv
  akkrediterte universitet
gje fullmakt til å få pengar utbetalt hos tredjemann