Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
25 treff

Bokmålsordboka 8 oppslagsord

dask

substantiv hankjønn eller intetkjønn

Betydning og bruk

slag (1, 1) med noe flatt;
Eksempel
  • få seg en dask;
  • tåle noen dasker;
  • gi noen en dask bak
Artikkelside

daske

verb

Betydning og bruk

slå lett, særlig med noe flatt
Eksempel
  • daske til en med hånden;
  • danske noen på armen
Artikkelside

klask 1

substantiv hankjønn eller intetkjønn

Opphav

av klask (2

Betydning og bruk

  1. klaskende lyd
    Eksempel
    • falle i søla med et klask
  2. Eksempel
    • en av bøllene ga ham et klask over ryggen
Artikkelside

klaps

substantiv hankjønn eller intetkjønn

Opphav

av klapse

Betydning og bruk

Eksempel
  • få et klaps på baken
Artikkelside

teve 2

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Opphav

kanskje beslektet med tev

Betydning og bruk

slag (med hånden), hard dask, fik
Eksempel
  • han fikk seg en teve så det sang;
  • øreteve
Artikkelside

smeis

substantiv hankjønn eller intetkjønn

Opphav

av smeise

Betydning og bruk

Artikkelside

fik

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør ørefik

Betydning og bruk

slag eller dask på øret eller kinnet;
Eksempel
  • gi noen en fik i ansiktet
Artikkelside

dreis

substantiv hankjønn

Opphav

av drei

Betydning og bruk

  1. Eksempel
    • det er mer dreis på kulturtilbudet nå

Faste uttrykk

  • få dreis på noe
    få noe til
    • de fikk dreis på spillet
Artikkelside

Nynorskordboka 17 oppslagsord

dask

substantiv hankjønn

Opphav

av daske (1

Tyding og bruk

slag (1 med noko flatt;
Døme
  • få seg ein dask under øyret;
  • gje nokon ein dask bak
Artikkelside

daske 1

daska

verb

Tyding og bruk

slå lett, særleg med noko flatt slik at det klaskar
Døme
  • daske til ein med handa;
  • daske nokon på armen
Artikkelside

daske 2

daska

verb

Opphav

av dase; innverknad frå daske (1

Tyding og bruk

gå tungt;
Artikkelside

klask 1

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

av klask (2

Tyding og bruk

  1. klaskande lyd
    Døme
    • filla landa på benken med eit fuktig klask
  2. klaskande slag;
    Døme
    • eit klask over ryggen
Artikkelside

klaps

substantiv hankjønn

Opphav

av klapse

Tyding og bruk

Døme
  • få ein klaps på baken
Artikkelside

slag 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt slag

Tyding og bruk

  1. det å slå;
    einskild bruk av hand eller reiskap til å slå med;
    Døme
    • slå harde slag med ei sleggje;
    • lyfte armen til slag;
    • gje eit slag med knyttneven;
    • klokka slo tolv slag;
    • eit godt slag med balltreet, racketen
    • rapp (5, spark (3
      • få eit slag av hestehoven
    • dask, støyt
      • falle og få eit slag i hovudet
    • plask (1, smell (2
      • høyre slaga av bølgjene mot båtsida
    • det at stempel i ein maskin vandrar opp eller ned (att eller fram)
      • høyre slaga i maskinen
    • rytmisk samandraging
      • hjartet slår om lag 70 slag i minuttet;
      • eit slag i lufta – eit tiltak utan verknad;
      • ha fritt slag – ha full handlefridom
  2. noko som råkar ein
    Døme
    • å bli aleine er eit hardt slag
  3. brå lamming i kroppen
    Døme
    • hjarteslag;
    • døy av slag
  4. væpna kamp, strid
    Døme
    • slaget på Stiklestad;
    • tape, vinne eit slag
  5. einskild omgang av ein leik, eit spel
    Døme
    • eit slag krokket, kort
  6. stykke mellom kvar gong ein vender;
    Døme
    • båten tok eit slag opp mot vinden;
    • gjere eit slag bortover golvet
  7. ombretta kant på klede
    Døme
    • slaget på ei jakke
  8. laustsitjande overplagg utan ermar
    Døme
    • regnslag
  9. far (2, 1), merke (etter dyr)
    Døme
    • slag etter gaupe
  10. råske, væte på noko
    Døme
    • jordslag
  11. øvste borda i framrommet på ein båt;
  12. noko som ein slår mot
    Døme
    • spikarslag

Faste uttrykk

  • i godt slag
    i god form
  • i slag
    i god form
  • med eitt slag
    brått
  • slag i slag
    utan stogg imellom
  • slå eit slag for
    ta eit ekstra tak (2, 3) for (noko)
Artikkelside

knubb 2

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

av knubbe

Tyding og bruk

  2. Døme
    • få knubb
Artikkelside

kilevink

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør norrønt lemja ‘slå’, truleg av kinnlem ‘kinnslag’

Tyding og bruk

dask i andletet;
Døme
  • få seg ein kilevink
Artikkelside

øyrefik

substantiv hankjønn

Opphav

lågtysk orvige; tysk Ohrfeige

Tyding og bruk

slag, dask på øyret;
Artikkelside

tygge 1, tyggje 1

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. munn(parti)
    Døme
    • få seg ein (dask) på tyggja
Artikkelside
Side 1 av 2