Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
7 treff

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

bornitt

substantiv hankjønn

Opphav

etter navnet til den østerrikske geologen I. von Born, 1742–1791

Betydning og bruk

mineral som er et sulfid av kobber og jern
Artikkelside

Nynorskordboka 6 oppslagsord

barn

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt barn; samanheng med bere (3

Tyding og bruk

  1. avkom etter menneske i første leddet;
    unge
    Døme
    • få barn;
    • foreldre og barn
  2. nyfødd barn
    Døme
    • fø eit velskapt barn;
    • det står bra til med mor og barn
  3. person som ikkje er vaksen (1);
    person som ikkje har nådd myndigalder
    Døme
    • uskuldig som eit barn;
    • av barn og fulle folk får ein høyre sanninga;
    • filmen er ikkje tillaten for barn
  4. person i forhold til ei trus- eller åndsretning
    Døme
    • Guds barn
  5. umogen, naiv person
    Døme
    • han er eit stort barn

Faste uttrykk

  • barn av si tid
    person prega av tida han eller ho lever i
  • brent barn skyr elden
    ein unngår å gjere same feilen to gonger
  • gjere med barn
    gjere gravid
  • gå med barn
    vere gravid
  • ikkje mors beste barn
    person med tvilsam karakter
  • Israels barn
    jødane
  • kjært barn har mange namn
    same sak eller fenomen kan ha fleire nemningar
  • like barn leikar best
    folk som liknar kvarandre, går best saman
  • setje barn på
    gjere gravid
  • setje barn til verda
    få barn;
    fø
  • vere berre barnet
    vere svært ung
  • vere med barn
    vere gravid
Artikkelside

kroppsmasseindeks

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

mål på tilhøvet mellom kroppsmasse og høgd hos ein person;
tal lik vekt i kilo delt med kvadratet av høgda;
forkorta KMI
Døme
  • kroppsmasseindeks er fastsett ulikt for born og vaksne
Artikkelside

dauvblitt, døvblitt

adjektiv

Tyding og bruk

som har mista høyrsla (heilt eller delvis);
som er blitt dauv i løpet av livet;
til skilnad frå dauvfødd
Døme
  • hjelp til dauvblitte born
Artikkelside

skoleplikt, skuleplikt

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

plikt (1 for barn til å gå på skule
Døme
  • i Noreg krev skoleplikta at born byrjar på skule det året dei fyller seks
Artikkelside

bornitt

substantiv hankjønn

Uttale

bornitˊt

Opphav

etter namnet til den austerrikske geologen I. von Born, 1742–1791

Tyding og bruk

mineral som er eit sulfid av kopar og jern
Artikkelside

aleine, åleine

adverb

Opphav

lågtysk alene, eigenleg ‘heilt einsam’

Tyding og bruk

  1. for seg sjølv;
    Døme
    • liggje, sitje, vere aleine
  2. Døme
    • eine og aleine

Faste uttrykk

  • bli aleine
    miste den eller dei nærmaste
    • ho vart aleine med tre born
Artikkelside