Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

appellere

appellera

verb

Uttale

apeleˊre

Opphav

frå latin ‘kalle, tiltale’, av ad ‘til’ og pellere ‘drive’

Tyding og bruk

  1. vende seg til nokon med oppmoding, bøn om medhald
    Døme
    • appellere til alle gode krefter
  2. Døme
    • talen appellerte til alle;
    • appellere til kjenslene
  3. i jus: anke (2, 4);
    jamfør appell (3)
    Døme
    • appellere til retten
Artikkelside

spele for galleriet

Tyding og bruk

appellere medvite og på ein lettvint måte til publikum eller massen;
Sjå: galleri
Artikkelside

galleri

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

  1. overdekt gang eller balkong langs ytterveggen på bygning
  2. øvste plassar langs veggene ut mot salen (1 i kyrkje, teater eller liknande
    Døme
    • sitje på galleriet;
    • følgje saka frå galleriet
  3. (lokale for) utstilling av kunst (3)
  4. rekkje av figurar eller personar i roman, film eller liknande

Faste uttrykk

  • spel for galleriet
    medvite forsøk på å gjere massen eller publikum nøgde på ein lettvint måte
  • spele for galleriet
    appellere medvite og på ein lettvint måte til publikum eller massen
Artikkelside

appellativ 2

adjektiv

Uttale

apelˊlativ

Opphav

frå latin; jamfør appellere

Tyding og bruk

som prøver å overtyde ein om noko
Døme
  • ei appellativ forklaring;
  • appellativ reklame
Artikkelside

påkjære

påkjæra

verb

Opphav

jamfør norrønt ákæra

Tyding og bruk

Døme
  • påkjære avgjerda i forhøyrsretten
Artikkelside

fornuft

substantiv hokjønn

Opphav

av lågtysk vornemen ‘oppfatte’

Tyding og bruk

  1. sunn sans eller dømmekraft;
    Døme
    • bruke fornuft;
    • kome til fornuft;
    • eig du ikkje fornuft?
    • appellere til fornuft;
    • vanleg fornuft;
    • det er inga fornuft i dette;
    • fornufta vil sigre;
    • i strid med all fornuft
  2. evne til logisk og rasjonell tenking;
    Døme
    • den reine fornuft;
    • redsla vann over fornufta;
    • late seg styre av kjensler framfor fornuft
  3. det som er rett, vitug eller gagnleg
    Døme
    • ei handling bortanfor all fornuft;
    • tale ein til fornuft

Faste uttrykk

  • sunn fornuft
    allmenn evne til å oppfatte kva som er hensiktsmessig, rett, klokt eller liknande;
    folkevit
    • bruke sunn fornuft for å avgjere saka;
    • vere utstyrt med sunn fornuft
  • ta til fornuft
    innsjå kva som er mest føremålstenleg, rett, klokt eller liknande
    • be regjeringa ta til fornuft;
    • folk må ta til fornuft snart
Artikkelside

appelldomstol

substantiv hankjønn

Opphav

av appellere

Tyding og bruk

Artikkelside

appellativ 1

substantiv inkjekjønn

Uttale

apelˊlativ

Opphav

frå latin; jamfør appellere

Tyding og bruk

i språkvitskap: nemning for ei klasse av ting;
til skilnad frå proprium
Døme
  • appellativ blir skrivne med liten forbokstav på norsk
Artikkelside

appellabel

adjektiv

Uttale

apelaˊbel

Opphav

av appellere

Tyding og bruk

jus: som kan ankast;
Døme
  • ei appellabel avgjerd
Artikkelside

appell

substantiv hankjønn

Uttale

apelˊl

Opphav

frå fransk; jamfør appellere

Tyding og bruk

  1. sterk oppmoding;
    Døme
    • politikaren heldt appell under demonstrasjonen;
    • rette ein sterk appell til styresmaktene
  2. evne til å appellere;
    kraft til å påverke
    Døme
    • ha stor appell
  4. lett slag i golvet med foten i fekting, gymnastikk eller for å markere takta under marsjering
  5. i militærstell: samlingssignal;
  6. evne ein hund har til å lystre (1
    Døme
    • hunden har god appell
Artikkelside
Side 1 av 2