Artikkelside

Nynorskordboka

substantiv hankjønn eller hokjønn

norrønt tala

det å tale (2, 1);
det å seie noko;
snakk, prat, røde
Døme
- uttrykkje seg skrift og tale
noko ein seier;
måte å uttrykkje seg på
Døme
- dette var klar tale
talespråk
Døme
- ein film med norsk tale
det ein seier til eit publikum om eit emne ved eit særleg høve;
jamfør føredrag (2) og preike (1, 1)
Døme
- han heldt tale under opninga av utstillinga
- - bordtale
  - festtale
  - takketale

få i tale
få til å uttale seg;
få til å prate
det var ikkje mogleg å få han i tale
ikkje kome på tale
vere uaktuelt
det kjem ikkje på tale at du får meir sjokolade no
ikkje tale om
det kjem ikkje til å hende;
det er uaktuelt
eg går ikkje på festen. Ikkje tale om!
tale er sølv, men tagnad er gull
det er ofte betre å teie enn å seie noko
vere på tale
bli drøfta;
bli gjord framlegg om;
vere aktuell
det er på tale å byggje nytt ferjeleie;
det var på tale med evakuering
vere tale om
dreie seg om;
gjelde
det er tale om eit brotsverk