Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
11 treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

ynde 2

ynda

verb

Opphav

jamfør bokmål og dansk ynde; truleg samanheng med unne eller omlaga av dette under påverknad av ynde (1

Tyding og bruk

like særs godt
Døme
  • læraren yndar Arne framfor dei andre barna;
  • ho ynda å snakke om seg sjølv
  • brukt som adjektiv:
    • ein ynda tilhaldsstad;
    • dei mest ynda diktarane våre

Faste uttrykk

  • ynde seg inn hos
    prøve å bli likt av (nokon)
    • han forstod å ynde seg inn hos sjefen
Artikkelside

ynde 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt yndi ‘glede’

Tyding og bruk

  1. noko særs fint, blidt og tillokkande i utsjånad eller vesen
    Døme
    • kvinneleg ynde og ungdom;
    • ei kvinne av det finaste ynde;
    • dette landskapet eig eit særskilt ynde;
    • bygda ligg der i alt sitt ynde;
    • diktet er fullt av lyrisk ynde;
    • øvingane blir utførte med ynde
  2. Døme
    • ingen hadde noko ynde til han;
    • finne seg hugnad og ynde;
    • dei hadde ynde hos folket
Artikkelside

eden

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå hebraisk ‘ynde, lyst’, etter 1. Mos. 2,8 namn på staden der paradishagen låg

Tyding og bruk

fredeleg og paradisisk stad;
herleg, frodig og blømande stad
Døme
  • staden er eit eden

Faste uttrykk

  • Edens hage
    paradisisk stad
    • staden er ein Edens hage, biletskjønn og grøderik
Artikkelside

une 2

una

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt una; samanheng med ven (1 og ynde (1

Tyding og bruk

  1. like seg godt;
    trivast
    Døme
    • han uner ikkje å vere der;
    • kua vil ikkje une
  2. slå seg til ro;
    ha tolmod;
    ha ro i seg
    Døme
    • han uner ikkje heime lenger;
    • ikkje une å vente med noko
  3. ha lyst til;
    Døme
    • ikkje une å gjere noko

Faste uttrykk

  • une seg
    trivast
Artikkelside

ynde seg inn hos

Tyding og bruk

prøve å bli likt av (nokon);
Sjå: ynde
Døme
  • han forstod å ynde seg inn hos sjefen
Artikkelside

yndling

substantiv hankjønn

Opphav

etter tysk; av ynde (2

Tyding og bruk

person som er godt likt;
Døme
  • han var ein av yndlingane til kongen
Artikkelside

yndig

adjektiv

Opphav

av ynde (1

Tyding og bruk

ven, søt;
Døme
  • ho har alltid vore yndig og snill;
  • yndige blomstrar
Artikkelside

yndefull

adjektiv

Opphav

av ynde (1

Tyding og bruk

særs ven og tillokkande;
Døme
  • ho gjekk med lette, yndefulle steg;
  • det lette og yndefulle i rokokkostilen
Artikkelside

grasiøs

adjektiv

Opphav

frå fransk; av latin gratia ‘ynde’

Tyding og bruk

Døme
  • grasiøse rørsler
Artikkelside

gratie

substantiv hokjønn

Uttale

graˊtsie

Opphav

av latin gratia; jamfør gratulere

Tyding og bruk

  1. Døme
    • føre seg med gratie
  2. i romersk mytologi: kvar av tre gudinner for venleik, ynde og glede
    Døme
    • dei tre gratiene
Artikkelside
Side 1 av 2