Nynorskordboka
eden
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit eden | edenet | eden | edena |
Opphav
frå hebraisk ‘ynde, lyst’, etter 1. Mos. 2,8 namn på staden der paradishagen lågTyding og bruk
fredeleg og paradisisk stad;
herleg, frodig og blømande stad
Døme
- staden er eit eden
Faste uttrykk
- Edens hageparadisisk stad
- staden er ein Edens hage, biletskjønn og grøderik