Avansert søk

Nynorskordboka 7 oppslagsord

vrimle

vrimla

verb

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

finnast i store mengder;

Døme

mauren vrimla kring tuva;
det vrimla av prentefeil;
det vrimla av folk på stemnet

myldre

myldra

verb

Opphav

frå dansk

Tyding og bruk

finnast i store mengder og røre seg i alle retningar;

yre (, 1), kry (, vrimle

Døme

det myldra av folk i gatene

kry 3

verb

Opphav

samanheng med kru

Tyding og bruk

finnast i store mengder og røre seg i alle retningar;

vrimle, kravle (2), aule (2)

Døme

det krydde av folk i sentrum i dag

krele

krela

verb

Opphav

jamfør islandsk kræla ‘røre på seg’

Tyding og bruk

røre seg jamt og seint;
krype ikring
Døme
- ormen krela seg ned i grøfta
vrimle, kry (3
Døme
- det krelar av små kryp;
- ungane krela rundt på plassen

kravle

kravla

verb

Opphav

norrønt krafla

Tyding og bruk

ta seg fram på hender og føter;
krabbe, krype;
slepe seg fram
Døme
- barnet kravla etter golvet;
- kravle seg opp trappa
vrimle, yre (4, 1), aule (2)
Døme
- det kravlar og kryr av lemen

yre 4

yra

verb

Opphav

jamfør yrje (; i avlydshøve til aure (

Tyding og bruk

kome, strøyme på i stor, talrik mengd;
yrje (2, kry (3, aule, myldre, vrimle
Døme
- det yrer og kryr av maur overalt;
- gata yrer av folk
- i presens partisipp:
  ei yrande mengd;
  eit yrande liv;
  rommet vart snart yrande fullt
om fiskestim: lage yr (2, 2);
òg upersonleg
Døme
- det yrer av sildestimen
om brå kjensle: strøyme gjennom kroppen;
òg upersonleg
Døme
- det yrer i kroppen, i hovudet
- òg: bruse, strøyme
  blodet yrer i årene

vrimmel

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

bråte (3), mengd, yrje (, 1)

Døme

stå i ein vrimmel av folk;
ein vrimmel av nye påfunn