Avansert søk

Nynorskordboka 8 oppslagsord

vrak 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå lågtysk eller nederlandsk; same opphav som rak (

Tyding og bruk

(skrog av) skip som er totalhavarert;
skipsvrak
Døme
- dei overvakar vrak langs kysten der det er fare for oljeutslepp
drivgods, rekved
Døme
- leite etter vrak langs stranda
noko som er skadd eller øydelagt og ikkje kan brukast
Døme
- køyre bilen til vrak;
- mindre sagbord og skadd tømmer blir rekna for vrak
person som er fysisk eller psykisk nedbroten
Døme
- eit alkoholisert vrak;
- kjenne seg som eit vrak

Faste uttrykk

kaste/slå vrak på
forkaste;
vrake (1)
kaste vrak på tradisjonane;
fleire måtte slå vrak på slektsgarden

vrak 2

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

om fartøy: som har vorte eit vrak (1, 1);
totalhavarert
Døme
- skuta låg vrak
om person: som kjenner seg som eit vrak (1, 4);
nedbroten, utsliten
Døme
- pårøyninga var så stor at han var heilt vrak neste dag

vrake

vraka

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

av lågtysk wraken eller av vrak (

Tyding og bruk

forkaste som ueigna;
forsmå (1), vise bort;
kaste (2, 4)
Døme
- vrake eit framlegg;
- jenta vraka guten
om vrakar: granske varekvalitet og skilje ut det som ikkje held mål
Døme
- vrake fisk;
- vrake tømmer
gjere til vrak;
øydeleggje
Døme
- han sovna ved rattet og vraka bilen

Faste uttrykk

velje og vrake
ta det ein helst vil ha
det er berre å velje og vrake frå menyen;
du kan velje og vrake frå eit utval italienske vinar

kaste/slå vrak på

Tyding og bruk

Sjå: kaste, vrak

Døme

kaste vrak på tradisjonane;
fleire måtte slå vrak på slektsgarden

vraktømmer

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

tømmer frå eit vrak;

bilvrak

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

vrak (, 3) av bil

skipsvrak

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

vrak av eit grunnstøytt eller forlist skip

fjordbotn

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør botn

Tyding og bruk

grunn (1, 4) i ein fjord
Døme
- finne vrak på fjordbotnen
inste enden av ein fjord
Døme
- bu inni fjordbotnen