Nynorskordboka
vrakar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vrakar | vrakaren | vrakarar | vrakarane |
Opphav
av vrakeTyding og bruk
(yrkestittel for) person som granskar varekvalitet (til dømes på fisk, frukt og kjøt) og skil ut det som ikkje held mål
Døme
- sildevrakar