Nynorskordboka
vrakar
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein vrakar | vrakaren | vrakarar | vrakarane |
Opphav
av vrakeTyding og bruk
(yrkestittel for) person som granskar varekvalitet (til dømes på fisk, frukt eller kjøt) og skil ut det som ikkje held mål