Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 13 oppslagsord

ule 2

ula

verb

Tyding og bruk

lage ein langdregen lyd som liknar lyden «u»;
Døme
  • vargen, båten, vinden uler;
  • køyre (berre) så det uler (om øyra)
Artikkelside

ule 1

substantiv hokjønn

Opphav

lydord

Tyding og bruk

Døme
  • snøule
Artikkelside

ul 3

adjektiv

Opphav

samanheng med ulke (2

Tyding og bruk

(halv)roten;
med usmak;
Døme
  • kjøtet, flesket har vorte ult
Artikkelside

ulen

adjektiv

Tyding og bruk

Døme
  • fisken har vorte ulen
Artikkelside

huie

huia

verb

Opphav

av hui (3

Tyding og bruk

  1. rope høgt og skingrande;
    rope ‘hui’
    Døme
    • ungane huia og skrålte
  2. Døme
    • vinden huia rundt huset
Artikkelside

hyle

hyla

verb

Opphav

truleg lydord; jamfør yle og ule (2

Tyding og bruk

lage ein høg, skingrande lyd;
Døme
  • ulven hyler;
  • ungen hylte og skreik;
  • ho hylte av redsle;
  • hyle av lått
Artikkelside

bergule

substantiv hokjønn

Opphav

av ule (1

Tyding og bruk

Artikkelside

yle

yla

verb

Opphav

norrønt ýla; lydord

Tyding og bruk

  1. gje ein sterk og langdregen lyd;
    Døme
    • yle som ein ulv;
    • hunden sette i å yle;
    • ungen ylte og skreik heile natta;
    • guten ylte av sinne;
    • vinden yler kring husveggene;
    • det bar av stad så det ylte kring dei
  2. gråte, jamre seg høgt
Artikkelside

ulv 3

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt úfr; truleg lydord

Tyding og bruk

Artikkelside

ul 2

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Tyding og bruk

det å ule;
lyd når noko(n) uler
Døme
  • ulet frå vinden;
  • setje i eit ul
Artikkelside
Side 1 av 2