Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
7 treff

Nynorskordboka 7 oppslagsord

tykkjast, tykkast

verb

Opphav

norrønt þykkjast; av tykkje

Tyding og bruk

  1. tykkje at ein er;
    rekne seg for;
    meine seg, tru seg
    Døme
    • tykkast vere viss på noko
  2. Døme
    • eg tykkjest det er gale
  3. sjå ut til å;
    Døme
    • det tykkjest meg vere slik;
    • dei tyktest ikkje greie nokon ting
Artikkelside

tykkje, tykke 2

tykkja, tykka

verb

Opphav

norrønt þykkja, samanheng med tenkje; jamfør svensk tycka om

Tyding og bruk

ha som kjensle, inntrykk eller meining;
synast, meine, tenkje, føle
Døme
  • eg tykkjer du er så bleik;
  • maten er god, tykkjer eg;
  • dei tykte ikkje det var rettferdig;
  • kva tykker du om boka?
  • eg tykte eg såg deg i går

Faste uttrykk

  • tykkje om
    • vere glad i;
      bry seg om
      • eg tykkjer om deg
    • setje pris på;
      like
      • eg tykkjer ikkje om øl
  • tykkje synd i/på
    ha medkjensle med
    • eg tykkjer synd i deg;
    • dei tykte synd på barnet
Artikkelside

verb

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin ‘ord’

Tyding og bruk

ord som kan bøyast i tid (tempus) og fungere som verbal (1, og som oftast nemner ei handling, ein tilstand eller ei tilstandsendring
Døme
  • 'skrive', 'leve' og 'slokne' er verb;
  • transitive og intransitive verb

Faste uttrykk

  • durativt verb
    verb som uttrykkjer at verbalhandlinga varer ved
    • ‘å halde’ er eit durativt verb
  • laust samansett verb
    verb der partikkel (2) og verb blir skrive kvar for seg, til dømes ‘føre opp’ til skilnad frå ‘oppføre’
  • linne verb
    i germanske språk: verb som lagar preteritum med bøyingsending;
    til skilnad frå sterke verb
    • 'hoppe' og 'spele' er linne verb
  • refleksivt verb
    verb der subjektet i setninga rettar handlinga mot seg sjølv, til dømes i uttrykka ‘ho gifte seg’, ‘dei skunda seg’, ‘vi samlar oss’, ‘du undrar deg’
  • resiprokt verb
    verb med ending ‘-st’ som skildrar ei handling som inkluderer to eller fleire
    • verba ‘møtast’ og ‘slåst’ er resiproke verb
  • sterke verb
    i germanske språk: verb som dannar preteritum utan bøyingsending, ofte med vokalendring i rotstavinga;
    til skilnad frå linne verb
    • 'grine' og 'bite' er døme på sterke verb
  • usjølvstendig verb
    verb som ikkje kan stå aleine utan predikativ (1
    • 'tykkjast' er eit usjølvstendig verb
Artikkelside

usjølvstendig

adjektiv

Tyding og bruk

som ikkje står eller kan stå aleine;
lite eller ikkje sjølvstendig;
lite sjølvhjelpen;
avhengig (av andre)
Døme
  • eit usjølvstendig folk;
  • ein usjølvstendig forskar;
  • ei usjølvstendig avhandling

Faste uttrykk

  • usjølvstendig verb
    verb som ikkje kan stå aleine utan predikativ (1
    • 'tykkjast' er eit usjølvstendig verb
Artikkelside

fortone

fortona

verb

Opphav

frå nederlandsk ‘vise fram’; av for- (1 og tone (5

Faste uttrykk

  • fortone seg
    sjå ut som, te seg, tykkjast vere
    • arbeidet kan fortone seg nokså einsformig
Artikkelside

usjølvstendig verb

Tyding og bruk

verb som ikkje kan stå aleine utan predikativ (1;
Døme
  • 'tykkjast' er eit usjølvstendig verb
Artikkelside

fortone seg

Tyding og bruk

sjå ut som, te seg, tykkjast vere;
Sjå: fortone
Døme
  • arbeidet kan fortone seg nokså einsformig
Artikkelside