Nynorskordboka
tykkast, tykkjast
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum |
|---|---|---|---|
| å tykkast | tykkest | tyktest | har tykst |
| å tykkjast | tykkjest |
Opphav
norrønt þykkjast; av tykkjeTyding og bruk
- tykkje (at ein er), rekne seg for, meine (seg), tru (seg)
Døme
- tykkast vere viss på noko – meine at ein er viss
Døme
- eg tykkjest det er gale
- sjå ut til (å), synast, verke
Døme
- det tykkjest (meg) vere slik;
- dei tykkjest ikkje greie nokon ting