Nynorskordboka
verke 1
verka
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å verkaå verke | verkar | verka | har verka | verk!verka!verke! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
verka + substantiv | verka + substantiv | den/det verka + substantiv | verka + substantiv | verkande |
Opphav
norrønt verka; av verk (2Tyding og bruk
- arbeide med og lage til;
Døme
- verke vadmål;
- verke fisk – skjere opp og reinse fisk
- arbeide (for)
Døme
- verke som misjonær;
- verke for ei sak
- ha verknad
Døme
- medisinen tok til å verke
- ha innverknad (på)
- ingenting verkar på han;
- verdsøkonomien verkar på den nasjonale
- fungere
- bremsene verka ikkje;
- systemet verkar godt
- sjå (slik eller slik) ut
Døme
- det verkar vanskeleg