Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 12 oppslagsord

trompet

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk og, fransk, frå italiensk trombetta, diminutiv av tromba; sjå tromme (1

Tyding og bruk

messingblåseinstrument med skarp klang, oftast stemt i B
Døme
  • blåse ein lang støyt i trompeten;
  • spele, blåse på trompet;
  • spele trompet i orkesteret
Artikkelside

naturtrompet

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

trompet utan ventilar;
jamfør naturtone
Artikkelside

ventil

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk, frå mellomalderlatin ‘sluse’ av; latin ventus ‘vind’

Tyding og bruk

  1. hjelpemiddel til å stengje for strøyming, regulere trykk i gass, damp, væske eller liknande
    Døme
    • opne ventilane på rommet;
    • ventilane i ein bilmotor;
    • ventilen på ein sykkelslange
    • i musikk:
      • ventilane på ein trompet
  2. rundt skipsvindauge i ein hengsla metallring;
Artikkelside

trompetstøyt

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. einskild lyd frå trompet
    • gje ein trompetstøyt
  2. annan liknande blåselyd
    • snyte seg med trompetstøytar
Artikkelside

trompetsolo

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

solo (1, 1) med trompet
Artikkelside

trompetkryss

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

toplanskryss med utforming lik ein trompet
Artikkelside

trompetist

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som spelar trompet (i eit orkester)
Artikkelside

trompetere

trompetera

verb

Tyding og bruk

blåse på trompet
Artikkelside

tromme 2

tromma

verb

Opphav

norrønt trumba ‘blåse i trompet’

Tyding og bruk

  1. slå på tromme
    Døme
    • trommeslagaren trommar takten
  2. lage ein lyd som minner om trommeslag
    Døme
    • tromme med fingrane mot bordet;
    • regnet trommar mot (el. på) ruta, taket
  3. i uttrykk
    Døme
    • tromme saman (folk) til ein fest, eit møte

Faste uttrykk

  • tromme saman
    kalle saman, få samla
Artikkelside

tromme 1

substantiv hokjønn

Opphav

gjennom lågtysk, frå latin trumba ‘trompet’, same opphav som norrønt trumba ‘lur, trompet’; eigenleg lydord

Tyding og bruk

slaginstrument av ein hol sylinder med utspent skinn i kvar ende til å slå taktslag på med pinnar
Døme
  • han slår (på) tromme i korpset

Faste uttrykk

  • slå på tromma
    òg: gå sterkt inn for noko; gå fram med brask og bram; jamfør stortromme
Artikkelside
Side 1 av 2