Nynorskordboka
trompet
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein trompet | trompeten | trompetar | trompetane |
Opphav
gjennom tysk og, fransk, frå italiensk trombetta, diminutiv av tromba; sjå tromme (1Tyding og bruk
messingblåseinstrument med skarp klang, oftast stemt i B
Døme
- blåse ein lang støyt i trompeten;
- spele, blåse på trompet;
- spele trompet i orkesteret