splitte
splitta
verb
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
- dele med fysisk makt;kløyve, spalte;skilje
Døme
- vassrøyret vart splitta i to
- få til å dele seg opp;
Døme
- politiet splitta demonstrantane
- vere årsak til splitting (2);jamfør splittande
Døme
- vedtaket splitta partiet
- brukt som adjektiv:
- eit splitta folk
- brukt som adjektiv: disharmonisk, motsetnadsfylt
Døme
- eit splitta sinn
Faste uttrykk
- splitt og herskdet å svekkje motstandarar ved å gjere dei innbyrdes usamde