Nynorskordboka
skifte 2
skifta
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å skiftaå skifte | skiftarskifter | skifte | har skift | skift! |
| skiftar | skifta | har skifta | skift!skifta!skifte! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| skift + substantiv | skift + substantiv | den/det skifte + substantiv | skifte + substantiv | skiftande |
| skifta + substantiv | skifta + substantiv | den/det skifta + substantiv | skifta + substantiv | |
Opphav
norrønt skipta, i tyding 2 etter engelsk; samanheng med skipe (2Tyding og bruk
- byte ut;få, kome, setje i staden for noko anna (av same slaget)
Døme
- skifte bustad;
- skifte farge;
- skifte ham;
- skifte skjorte
- kle seg om
- eg må heim og skifte først
- flytte (jernbanevogner, særleg frå eit spor til eit anna)
Døme
- toget gjer eit opphald medan ein skiftar
- til sjøs:
- skifte roret – leggje roret over til den motsette sida
- gje kvarandre gjensidig
Døme
- skifte hogg, vondord;
- skifte augekast
- (for)dele
Døme
- skifte ein arv, eit bu;
- skifte maten – porsjonere ut maten
- brigde (seg), endre (seg), veksle, ymse
Døme
- vêret skifta alt i eitt
- i presens partisipp:
- skiftande bris;
- eit skiftande landskap
Faste uttrykk
- skifte på byte på (å gjere noko)
- skifte utbyte ut, fornye