Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
11 treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

skrog

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. kropp utan hovud og lemer;
    opna kropp av dyr, særleg bukhola
  2. hovuddel av fly, skip, vogn og liknande
    Døme
    • skipet frårekna overbygg og rigg kallar vi skrog
Artikkelside

vrak 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå lågtysk eller nederlandsk; same opphav som rak (2

Tyding og bruk

  1. (skrog av) skip som er totalhavarert;
    Døme
    • dei overvakar vrak langs kysten der det er fare for oljeutslepp
  2. Døme
    • leite etter vrak langs stranda
  3. noko som er skadd eller øydelagt og ikkje kan brukast
    Døme
    • køyre bilen til vrak;
    • mindre sagbord og skadd tømmer blir rekna for vrak
  4. person som er fysisk eller psykisk nedbroten
    Døme
    • eit alkoholisert vrak;
    • kjenne seg som eit vrak

Faste uttrykk

  • kaste/slå vrak på
    forkaste;
    vrake (1)
    • kaste vrak på tradisjonane;
    • fleire måtte slå vrak på slektsgarden
Artikkelside

kropp

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt kroppr

Tyding og bruk

  1. organisk heilskap som utgjer eit menneske eller dyr;
    Døme
    • ta skade både på kropp og sjel;
    • ho pustar ut og strekkjer på kroppen;
    • ungdomane treng mat i kroppen;
    • ha ein veltrent kropp;
    • måren har ein slank og smidig kropp
  2. Døme
    • han var ein hissig kropp som ikkje kunne styre seg
  3. hovuddel av maskin eller teknisk konstruksjon;

Faste uttrykk

  • føle på kroppen
    oppleve direkte, i praksis
Artikkelside

utriggarkano

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kano med segl som har ekstra skrog på utriggarar til støtte mot krenging
Artikkelside

trimaran

substantiv hankjønn

Opphav

av tri-; jamfør katamaran

Tyding og bruk

seglbåt med tre skrog
Artikkelside

utriggar

substantiv hankjønn

Opphav

etter engelsk outrigger

Tyding og bruk

  1. stong på båt med ekstra skrog som hindrar båten i å kantre;
  2. bår med utriggar (1)
  3. bom (1, 4) som går ut frå skroget eller den faste riggen på eit fartøy
  4. utstikkande del av bryggje til å fortøye båtar i
    Døme
    • båtplassen har ein utriggar
Artikkelside

katamaran

substantiv hankjønn

Opphav

frå tamil , av kattu ‘bunde’ og maram ‘tre’

Tyding og bruk

fartøy med to smale skrog bunde saman med bjelkar eller ei plattform
Artikkelside

plastbåt

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

båt med skrog av plast;
til skilnad frå trebåt
Artikkelside

RIB, ribb

substantiv hankjønn

Opphav

forkorting av engelsk rigid-hulled inflatable boat

Tyding og bruk

liten, oppblåsbar båt med stivt skrog (2)
Artikkelside

flykropp

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

skrog (2) på fly
Artikkelside
Side 1 av 2