Nynorskordboka
utriggar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein utriggar | utriggaren | utriggarar | utriggarane |
Tyding og bruk
- kapproingsbåt med tollegangar på armar som går ut frå esingane
- bom (1, 4) som går ut frå skroget eller den faste riggen på eit fartøy