Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
8 treff

Nynorskordboka 8 oppslagsord

skrangle 2

skrangla

verb

Opphav

truleg lydord

Tyding og bruk

  1. gje frå seg ein kraftig, klaprande lyd;
    klappe, klirre, skramle
    Døme
    • bilen rista og skrangla på den humpete vegen
  2. bevege seg ustøtt
    Døme
    • skrangle og køyre;
    • skrangle av stad

Faste uttrykk

  • skrangle i hop
    skaffe til vegar;
    samle inn
    • skrangle i hop pengar
  • skrangle saman
    skaffe til vegar;
    samle inn
    • skrangle saman nokre kroner
Artikkelside

skrangle 1

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

noko som skranglar, særleg leike for småbarn;
Artikkelside

skranglen

adjektiv

Tyding og bruk

som skranglar lett;
laus og ustø;
Artikkelside

skramle

skramla

verb

Opphav

truleg av skrumle

Tyding og bruk

gje ein hol, ramlande lyd;
larme, skrangle
Døme
  • kjerra skramla bortover vegen;
  • skramle med koppar og kar

Faste uttrykk

  • skramle i hop
    samle saman
  • skramle saman
    samle i hop
    • skramle saman ein slump pengar;
    • dei skramla saman deltakarar til eit kurs
Artikkelside

skrangle i hop

Tyding og bruk

skaffe til vegar;
samle inn;
Sjå: skrangle
Døme
  • skrangle i hop pengar
Artikkelside

skrangle saman

Tyding og bruk

skaffe til vegar;
samle inn;
Sjå: skrangle
Døme
  • skrangle saman nokre kroner
Artikkelside

skaldre

skaldra

verb

Opphav

av skjelle (3

Tyding og bruk

ramle, skrangle, særleg av skaking og risting
Døme
  • huset skaldra av toreskrellen
Artikkelside

skrangel 1

substantiv hankjønn

Opphav

av skrangle (2, 2)

Tyding og bruk

person som går og skranglar;
mager og lealaus fyr
Artikkelside