Avansert søk

8 treff

Nynorskordboka 8 oppslagsord

sjau

substantiv hankjønn

Opphav

frå nederlandsk

Tyding og bruk

  1. tungt, strevsamt arbeid;
    mas, slit
    Døme
    • det er alltid ein sjau med slåtten
  2. leven, spetakkel
    Døme
    • det var sjau og spetakkel til langt på natt

sjaue

sjaua

verb

Opphav

av sjau

Tyding og bruk

  1. arbeide hardt;
    kave (med å flytte noko)
    Døme
    • sjaue på bryggja
  2. bråke, larme, ståke

sju

determinativ kvantor

Opphav

norrønt sjau

Tyding og bruk

grunntalet 7
Døme
  • fylle sju år;
  • klokka var mellom seks og sju

Faste uttrykk

  • dei sju hav
    verdshava
    • segle på dei sju hav
  • i sju lange og sju breie
    svært lenge;
    i det uendelege
    • vente på svar i sju lange og sju breie

tørn 1

substantiv hankjønn

Opphav

av engelsk turn, samanheng med tur (1; turn og turnere

Tyding og bruk

  1. omgang, tur i arbeid som fleire skal gjere;
    Døme
    • ha fire timars tørn
  2. del av felles arbeid eller oppgåve
    Døme
    • alle tok sin tørn på dugnaden
  3. Døme
    • vi hadde ein strid tørn i skogen i dag

fikt 1

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

samanheng med fikte

Tyding og bruk

Døme
  • ha fikt (med noko)

julesjau, jolesjau

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

travel verksemd før jul;
jamfør sjau (1)

rabalder

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå dansk

Tyding og bruk

leven, oppstyr, spetakkel (1);
bråk, sjau (2)
Døme
  • det var eit stort rabalder frå kjøkenet;
  • det politiske rabalderet mellom nabostatane

flyttesjau

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

sjau (1) i samband med flytting