Nynorskordboka
køyr 1
substantiv hankjønn eller inkjekjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein køyr | køyren | køyrar | køyrane |
| inkjekjønn | eit køyr | køyret | køyr | køyra |
Opphav
av køyreTyding og bruk
stor travelheit;
intenst press
Døme
- det er eit forferdeleg køyr på jobben no
Faste uttrykk
- i eitt køyrutan opphald