Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

rutine

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk eigenleg ‘kunnskap om ruta’

Tyding og bruk

innøvd praktisk dugleik;
tame, øving, røynsle
Døme
- få god rutine
mekanisk arbeidsmåte, vanesak
Døme
- arbeidet har vorte rein rutine
arbeidsordning, tidsskjema, vanleg tenestegang
Døme
- rutinen var å sove i seks timar og arbeide i seks

flyte på

Tyding og bruk

greie seg med hjelp av;

Sjå: flyte

Døme

han flyt på rutinen

flyte 1

flyta

verb

Opphav

norrønt fljóta

Tyding og bruk

halde seg oppå ei væske, ikkje søkke eller stå fast
Døme
- tre flyt;
- flyte på flesket;
- flyte opp til overflata
strøyme (1), renne (3, 1)
Døme
- flyte over kanten;
- det flaut med blod
gli lett, ha flyt
Døme
- trafikken flyt godt;
- praten flyt lett;
- diskusjonen flaut ut
breie seg (utover);
liggje strødd
Døme
- håret flaut utover;
- papira ligg og flyt;
- rommet flaut med aviser
vere ustabil, skiftande
Døme
- alt flyt

Faste uttrykk

flyte med mjølk og honning
om land: vere rikt og prega av overflod (etter 2. Mos. 3,17)
flyte på
greie seg med hjelp av
han flyt på rutinen
flyte saman
gli over i kvarandre;
gå i eitt
fortid og notid flyt saman