Artikkelside

Nynorskordboka

rutine

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein rutine	rutinen	rutinar	rutinane

Opphav

frå fransk eigenleg ‘kunnskap om ruta’

Tyding og bruk

innøvd praktisk dugleik;
tame, øving, røynsle
Døme
- få god rutine
mekanisk arbeidsmåte, vanesak
Døme
- arbeidet har vorte rein rutine
arbeidsordning, tidsskjema, vanleg tenestegang
Døme
- rutinen var å sove i seks timar og arbeide i seks